Geachte singleshmets,
Volgens de Dikke Van Dale is een ‘vrijgezel’ ‘iemand die vrijgesteld is van permanent gejengel over zijn beginnende bierpens, over zijn falende klerencombinaties, en over zijn naar smerige excrementen geurende ochtendadem. De vrijgezel is vrij om na zonsondergang meisjes te proberen spelen in danscafés en cinemacomplexen.’. Er wordt doorverwezen naar de woorden ‘yoloisme’ en ‘gelukzaligheid’. En wie zijn wij om te twijfelen aan wat geschreven staat in de Dikke Van Dale? Laat het duidelijk zijn: the Single Life is dik chillen. Maar toch is er een keerzijde. Tijdens je speelpogingen in de danscafés zal je merken dat je minder en minder afgewezen wordt omwille van je weinig appetijtelijk voorkomen, en meer en meer omwille van de relatiestatus van je prooi. Het meisje dat je aanspreekt is ‘bezet’. In een vlaag van blinde paniek heeft een andere gast het aan gemaakt met haar, automatisch afstand nemend van zijn vroegere yololife. Hij moet ’s zaterdags mee naar shitty rommelmarktjes, gaat met zijn liefje lunchen in glutenvrije restaurants, en aanhoort dagelijks klaagzangen over de problemen binnen haar vriendinnengroep. “Ja, Charlotte is nogal snel op haar teentjes getrapt hè, ze is gewoon jaloers op uw lijntje schat”, bazelt de jongen ongeïnteresseerd. “Amai, hij is zo een goeie luisteraar”, denkt het meisje terwijl ze blijft doorratelen. De illusie, lezer, de gitzwarte illusie. Vaak komt zo’n relatie tot stand buiten het medeweten van de jongen. Hij had net hetzelfde plan als jou: geïntoxiceerd schuren met een meisje op muziek van Pitbull om haar tegen kwart na schijtezat mee te slepen naar zijn kot. Dat lukte wonderwel, geen vuiltje aan de lucht, lijkt het. Maar ’s morgens vroeg ging het meisje ervan uit dat zij en haar manhoer nu wel ‘samen’ zouden zijn. “Zeg… zijn wij iets nu?”, vraagt ze verlegen. De gast, zich van geen kwaad bewust, knikt bevestigend, maar hij is te druk bezig met het snapchatverhaal van gentstudent2 te checken om het gezegde te verwerken. Hij is er zich nog niet van bewust dat hij een gevangene is geworden, gedwongen en opgesloten in een ongewilde eenrichtingsrelatie. Een paar uren later is het al te laat: hij zit quiche te maken met een meisje dat weet hoe oud zijn broers of zussen zijn. De ketting zit al stevig vast, zijn vrienden zal hij nooit meer zien. Je kan het natuurlijk al raden: een relatie die zo lukraak tot stand gekomen is, kan tot niks anders leiden dan tweedracht, vetes, woordenstrijden en fundamentele onvrede. Wanneer het meisje een beetje gaat bijkletsen met haar girlies, spuwt ze dan ook rijkelijk haar gal over de gang van zaken in haar relatie. “Ruben luistert nooit naar mij”, “Ruben wil anaal maar da’s echt keivies toch?”, “Ruben had niet eens door dat ik nieuwe uggs had”, en ga zo maar door. Ook Ruben is zeer ontevreden over de verstandhouding met zijn zgn. soulmate: “’k Mag nie anaal van Melissa.” “Ah zuur vint, ebjet gevraagd?”. “Ja ma ze wou nie”. “Fuck… Hoho zie die loezen op gentstudent2”. “Kweet kebt vanmorge al gezien, echt bèredikke tepels” “’t Zijn lijk pannekoeken”. Long story short: twee mensen die elkaar wel kunnen verdragen, maar waar van liefde of waardering geen sprake is. De relatie lijkt op het eerste zicht op een prematuurtje in een Senegalees ziekenhuis: grappig hoe het al spartelend probeert te overleven, maar kom, iedereen weet wel dat het gedaan is voor het eigenlijke begin. Ten dode opgeschreven vanaf de eerste minuut. Maar bij zulke koppels is dat net niét zo, lieve lezer: de twee pezewevers blijven ondanks de totale desinteresse in elkaars leven of kwaliteiten toch bij elkaar. Wanneer hun vriendjes voorstellen om dat onding van een relatie nu eindelijk eens het verlossende nekschot te geven, counteren ze: “We zijn nu toch zo al lang samen”, “ruzies maken een relatie sterker”, “waar vind ik nu nog iemand na mijn 22e”, “ik ben rijper nu, het is tijd voor stabiliteit”. Los van het feit dat ze de gouden kans laten liggen hebben om te zeggen dat het ‘stabilitijd’ is, zijn hun smoesjes niets meer dan een stel erbarmelijke non-argumenten. Erbarmelijk, maar opvallend gangbaar. Ik hoor je het al denken, eerstejaartje, “hun kutleven, niet het mijne”, maar pas op: ook jij kan belanden in zo’n wanstaltige relatie, en voor je het weet ben je 45 en lig je naast een vrouw die je niet eens zou kunnen bestempelen als ‘een ça va wijze nog’. Je leven doorbrengen met een matig interessant persoon, pure horror. Maar met mij als mentor, eerstejaartje: no way bruh. Hand in hand zoeken we voor jou het beste meisje, een meisje met wie je een emotionele band hebt, met wie je kan praten zoals Kris met Yves, zoals Adolf met Eva, zoals Gert met alle wijven van K3, en zoals Dimitri met zijn opblaas-Phaedra. En om te weten waar je dat droommeisje dient te zoeken, is het cruciaal om eerst jezelf te kennen. Wat voor persoon ben jij in een relatie? Onderzoek van de Universishmet Gent heeft uitgewezen dat er op basis van het gedrag en de wensen in een romance vier verschillende categorieën van mannen bestaan: a) de Necrofiel, b) de Apathische Eikel, c) de Dikke Flikker en d) de Kim De Gelder. Aan de hand van de vragenlijst van hieronder kom je te weten tot welke mannengroep jij behoort. En dan ben je helemaal klaar om gericht te gaan hunten op jouw favoriete deerne. ’t Is shit die werkt, eerstejaartje, neem dat maar van deze sinds 2010 single gast aan. Ready, Shmet, Go! VRAGENLIJST: http://48233271-558943258938826292.preview.editmysite.com/uploads/4/8/2/3/48233271/9467763_orig.jpg Zo, eerstejaartje, met de vergaarde info in het achterhoofd ben je tot de tand gewapend voor je gerichte wijvenhunt. Trek erop uit zonder complexen en bovenal: wees niemand anders dan jezelf. Veel succes ermee, en vergeet nooit de essentiële vuistregel: eerste rustig handje erin, en pas daarna een vuist maken. Hartelijke knuf knuf, Shmet
0 Comments
Leave a Reply. |
SONG OF THE MOMENT'Dans de Sirtaki' - De Romeo's |